Witajcie, dostajemy sporo maili z pytaniami dlaczego i w jakim celu wprowadzamy terapię odruchów, czy moje dziecko też powinno z niej kożystać.
Tutaj postaramy się ten temat wam przybliżyć.
Dziecko przychodzi na świat wyposażone w szereg odruchów, które mają ogromny wpływ na jego początkowy rozwój i dalsze życie. Ich stopniowe ustępowanie, czyli integracja, pozwala na pojawianie się kolejnych wyższych odruchów. Te zaś poprzez budowanie sieci kolejnych połączeń neuronalnych oraz tworzenie coraz dojrzalszego układu nerwowego konsekwentnie umożliwiają naukę odpowiednich wzorców ruchowych niezbędnych do przechodzenia z pozycji leżącej, po wstanie na nogi, do pójścia w świat.
Niestety czasem bywa tak, że u dziecka jakiś odruch nie został na czas zintegrowany i przetrwał do okresu dorosłości Nie jest ono wtedy w stanie zauważyć, zapamiętać i wykonać zadań wykorzystując maksimum swoich możliwości. Owy odruch skutecznie blokuje szeroko pojęte uczenie się. Może też prowadzić do nadpobudliwości psychoruchowej, decydować o problemach w pisaniu, czytaniu, czy pływaniu.
Układ nerwowy takiego dziecka ma zapalone czerwone światło, które daje ciągły sygnał do walki lub ucieczki. W takiej sytuacji mózg myśli jedynie o przetrwaniu, inne rzeczy są dla niego nieistotne.
Ma to niezwykłe znaczenie podczas pracy z dzieckiem niepełnosprawnym, gdyż bez odpowiedniej diagnozy nie jest możliwe odpowiednie postępowanie skierowane na integrację przetrwałego odruchu, a brak jego integracji utrudnia, a nawet całkowicie uniemożliwia uzyskanie odpowiednich efektów terapeutycznych.
Materiały na temat odruchów będziecie mogli już w najbliższym czasie znaleźć na naszej stronie i facebooku.
Www.centrumfiszer.plhttps://www.facebook.com/centrum.fiszer_________________
"Ty marzysz o szczęściu dziecka, a dziecko marzy o uszczęśliwieniu ciebie."
www.centrumfiszer.pl
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
